یادمه دقیقا شب دعوامون با ساعت و دقیقش همه حرفامون
یه آدم دیگه شده بودی انگاری که داد میزد پاک میکرد عکسامونو
هی میخواستی منو قانع کنی بگی زیر این سقف دیگه جای تو نی
چاره ای نداری جز اینکه بری منه بیچاره رو آواره کنی
توی سرما شهر و دنبالت میگشتم میریخت پایین دونه دونه دونه های اشکم
کوچه ها رو یکی یکی بالا پایین میکردم تا جایی که یخ زد دستم
میومدم هی دستاتو بگیرم سردی شو بگیری گرمیتو بدی من
ولی میدیدم نیستی نمیبینم تو رو کنارم که دستتو بگیرم